Σε μια τραγική εξέλιξη, ο Πρόεδρος του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί, και άλλοι επτά επιβάτες έχασαν τη ζωή τους όταν το ελικόπτερο τους συνετρίβη σε μια απομακρυσμένη ορεινή περιοχή κοντά στα σύνορα με το Αζερμπαϊτζάν. Το δυστύχημα συνέβη την Κυριακή, ενώ ο Πρόεδρος και η συνοδεία του κατευθύνονταν προς την επαρχία Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν για την εγκαινίαση του φράγματος Qiz-Qalasi.
Το ελικόπτερο μετέφερε μια ομάδα υψηλόβαθμων αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Εξωτερικών, Χοσεΐν Αμίρ-Αμπντολαχιάν, του κυβερνήτη της επαρχίας Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν, Μαλέκ Ραχμάτι, και του ηγέτη της προσευχής της Παρασκευής στην Ταυρίδα, Αγιόλαχ Μοχάμεντ Αλί Αλ-ε Χασεμ. Η συντριβή σημειώθηκε περίπου 58 χιλιόμετρα νότια του φράγματος και 2 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του χωριού Ούζι.
Η αιτία της συντριβής παραμένει αδιευκρίνιστη, αλλά οι πρώτες αναφορές κάνουν λόγο για κακές καιρικές συνθήκες, πυκνή ομίχλη και βροχή. Οι άλλοι δύο ελικόπτερα της συνοδείας αναγκάστηκαν να πραγματοποιήσουν αναγκαστικές προσγειώσεις μετά την απώλεια επικοινωνίας με το ελικόπτερο του Προέδρου.
Οι διασώστες έφτασαν στο σημείο της συντριβής στις 05:00 τοπική ώρα και βρήκαν το ελικόπτερο σε υψόμετρο περίπου 2.200 μέτρων, χωρίς σημάδια ζωής. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν εικόνες από το σημείο της συντριβής, δείχνοντας τα συντρίμμια του ελικοπτέρου δίπλα σε καμένα φυτά.
Η συντριβή αποκάλυψε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Ιράν λόγω των διεθνών κυρώσεων, οι οποίες έχουν δυσκολέψει την απόκτηση ανταλλακτικών για τα στρατιωτικά του ελικόπτερα. Το συγκεκριμένο ελικόπτερο, ένα Bell 212, είναι αμερικανικής κατασκευής και χρησιμοποιείται από τον ιρανικό στρατό από τη δεκαετία του 1960.
Η απώλεια του Προέδρου Ραϊσί έχει προκαλέσει σοκ και θλίψη στη χώρα. Ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, προσπάθησε να καθησυχάσει το έθνος, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα υπάρξει διακοπή στις κρατικές υποθέσεις. Σύμφωνα με το Σύνταγμα του Ιράν, ο Αντιπρόεδρος Μοχάμεντ Μοκμπέρ θα αναλάβει προσωρινά τα καθήκοντα του Προέδρου μέχρι να διεξαχθούν νέες εκλογές εντός 50 ημερών.
Η τραγωδία αυτή αναδεικνύει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το Ιράν λόγω των κυρώσεων και την ανάγκη για βελτίωση της ασφάλειας και της συντήρησης των αεροπορικών του μέσων.